مدح و مناجات با حضرت امام رضا علیهالسلام
در گوشهای ز صحن تو قلبم نشسته است دل، طوقِ الفتی به ضریح تو بسته است چون دشتهای تشنه در این آستان قدس در انتـظـار ابـر عـنـایت نشـسـته است چون ذره بر ضریح خود ای روح آفتاب! ما را قبول کن که دل ما شکـسته است فوج کـبـوتـران تو آمـوخـت عـشـق را پرواز نور در حرمت دسته دسته است دریاب روح خستۀ ما را که مثل اشک دیگر امید ما ز دو عـالم گـسـسته است مـیآیـد از تـراکـم عـالـم بـه ایـن دیـار قـلـبی که از تـزاحم انـدوه خـسته است |